Gisterenmiddag bezocht ik een seminar “Ongestructureerde informatie spreekt ook boekdelen” in Groningen, georganiseerd door het lectoraat Business Intelligence Hanzehogeschool en de BI Kring.

Startend met een mooie metafoor, drie sprekers die tegelijk hun presentatie startten, werd gaandeweg de dag duidelijk wat de stand van zaken is op het gebied van informatie en kennis genereren uit de hoeveelheid data die dagelijks over ons wordt uitgestort. Lector Andries Bottema liet weten dat BI misschien niet alleen meer over rapportages uit ERP-systemen gaat, maar inmiddels ook over kennismanagement en textmining.

Onze nationale retrievalgoeroe Eric Sieverts hield een boeiende presentatie over Google. Hij presenteerde 10 redenen waarom Google wel de juiste zoekmachine is, maar gelukkig ging hij met 10 redenen waarom niet, niet voorbij aan de mindere kanten van deze zoekgigant. Wat ik op zich jammer vond was dat Eric wel in ging op ontwikkelingen rond Web 2.0, maar (nog?) geen bespiegeling gaf over social networks, tagging, etc. als oplossingen voor het toegankelijk maken van de enorme hoeveelheid informatie op Internet. Ik was wel benieuwd geweest naar zijn ideeën over dit soort toepassingen in relatie tot de meer wetenschappelijke benadering van search & retrieval.

Een ander interessant onderdeel van het plenaire programma was de presentatie van de corporate BI-manager van Friesland Foods, Egbert Philips. Omdat zijn presentatie vooral over het door deze organisatie ingerichte proces ging, en niet over de inhoud, maakte dit mij (opnieuw) duidelijk dat BI vooral gaat over onzekerheidreductie op (meestal) strategisch niveau. Door de uiteenzetting van Astragy over het systeem dat zij bij Friesland Foods hebben geïmplementeerd, werd mij ook duidelijk dat dit proces inrichten en onderhouden organisaties erg veel geld kost. Zou iemand wel eens hebben onderzocht welke waarde managers aan de BI-analyses hechten, hoe zij ermee omgaan en wat dus het rendement op dergelijke investeringen is? Of zouden managers uiteindelijk deze analyses laten reageren met hun persoonlijke kennis van zaken en dan hun ‘onderbuikgevoel’ laten spreken? Jammer dat dit in geen van de presentaties aan de orde kwam, we kregen vooral eigen best practices voorgeschoteld.

Na een pauze waren er een aantal rondes met parallelsessies waarin verschillende bedrijven hun product of visie op ontwikkelingen konden laten zien. het werd mij al snel duidelijk dat de meeste systemen nieuwe termen hebben verbonden aan bestaande retrievaltechnieken, die veelal (denk aan thesauri, full text zoeken, etc.)al jaren in de bibliotheekwereld worden gebruikt. Een ware retrieval revival dus, waar het gaat om BI technologie. Overigens leidt koppeling van verschillende technieken bij een aantal aanbieders wel tot hightech oplossingen voor kennis- en informatieuitwisseling in organisaties, waarbij het koppelen van kennis in en van mensen niet wordt vergeten!

Aardig was ook de afsluiting met elevatorpitches van en discussie met de verschillende sprekers en presentatoren, waarbij ook Tata Consultancy Services hun SOLAR Framework opnieuw mochten presenteren. De verwachting van de sprekers is dat het proces van BI betreffende textmining, analyse en competitive intelligence de komende vijf jaar tot een groeimarkt wordt.

Na alle presentaties nog eens te hebben overdacht, vraag ik mij af of organisaties dit soort processen voornamelijk inrichten vanuit wantrouwen en drang naar beheersing? Beheersing van de omgeving, wantrouwen naar eigen intuitie en kracht, interne beheersing, etc.? Wat zou er toch gebeuren als het zou gaan om vertrouwen en geloof in elkaars kennis en kunde? Zouden al die investeringen dan niet in systemen, processen en procedures gedaan worden, maar in (persoonlijke) ontwikkeling en in- en externe relaties? Wat voor rendement zou dat dan opleveren? Wat een wereld….