Wie neemt verantwoordelijkheid voor de I en de C?

De overheid kenmerkt zich als een informatiefabriek: heel veel beschikbare data, die zich soms laten combineren tot informatie en zelden laten opwerken tot kennis ten behoeve van beleids- en uitvoeringsprocessen.
In de uitvoeringsprocessen is informatie vaak een trigger voor het proces, is informatie nodig om beslissingen te kunnen nemen en niet in de laatste plaats om deze later te kunnen verantwoorden en controleren. In beleidsprocessen werken kenniswerkers samen aan nieuw beleid, evalueren bestaand beleid en helpen de verantwoordelijke bewindspersoon met het juist beantwoorden van vragen.

Al dit werk kan beter worden uitgevoerd als informatie juist beheerd en benut wordt. Met de huidige technologie gaat dat verder dan versiebeheer, routering en publiceren op het internet. In- en extern samenwerken aan documenten (cocreatie), integratie van verschillende media (mashup) en realtime verwerking leggen grote druk op de werkprocessen en de automatisering daarvan.

Het is een publiek geheim dat veel van deze projecten tot mislukken zijn gedoemd. Meestal ligt de oorzaak niet zozeer in de werking van de techniek, maar juist in de technologie gedreven aanpak, in een gebrekkige organisatie van de projecten, slechte aansluiting bij de processen en een onduidelijke klantkeuze. Dit laatste hangt samen met het feit dat in de meeste overheidsorganisaties eigenaarschap voor de T(echniek) wel belegd is (bij een CTO), maar vaak niet of slecht voor de I(nformatie of content). De CIO stuurt vaak alleen op de grote ICT-projecten, maar houdt zich (te) weinig met informatievraagstukken bezig. Daar waar het om de C(ommunicatie) gaat, zijn vaak wel afdelingen ingericht voor de inzet van communicatiemiddelen, maar wordt er (ook nu nog) te weinig gewerkt aan beleid ten behoeve van communicatie tussen beleidsmedewerkers onderling (e-mailproblematiek), beleidsmedewerkers met de omgeving (problematiek gedragscode) of tussen de organisatie en haar omgeving (problematiek open data).

Kortom: we leven in een dynamische tijd, waarin content centraal staat in een grote hoeveelheid ontwikkelingen binnen en buiten overheidsorganisaties. Wanneer er niet alleen aandacht is voor de governance van systemen, maar juist ook voor die van de content, zijn er de komende jaren nog heel veel mooie, succesvolle projecten te doen. Niet alleen in het beheer van content, maar juist ook op het snijvlak van de organisatie met haar omgeving.

Reageer op dit artikel